De ouders van Jan-Willem, beiden van boerenafkomst en geboren en getogen op Texel, namen in 1983 een schapenboerderij over van drie oudere zusters. Ze knapten de hele boel op. Hun zoon Jan-Willem nam een aantal jaren geleden de boerderij over.

"Ik heb wel een paar jaar in Leeuwarden op kamers gezeten vanwege de landbouwschool," vertelt Jan-Willem, "maar dat was gewoon een hok met een bed." Ieder weekend kwam hij terug naar Texel omdat hij wilde zien hoe de boerderij draaide en hoe het met z'n vrienden was. Het stond altijd vast dat hij na 4 jaar weer terug zou komen. "Mijn wortels zitten hier zo diep dat ze er in Australië weer uit komen."

Bij Jan-Willem staat het welzijn van zijn dieren en het behoud van de omgeving centraal. Het liefst zou hij nóg meer zelfvoorzienend worden. De lente, wanneer de lammetjes geboren worden, is de meest spannende tijd: pas dan ziet hij wat er uit zijn kruisingen is gekomen.

Hoe vaak de boot ook naar het vasteland en weer terug gaat, het zal altijd een barrière blijven. De inwoners van Texel zijn meer op elkaar aangewezen dan elders in Nederland. "Misschien heeft dat ons wel meer eigengereid en eigenwijs gemaakt," zegt Jan-Willem, "maar we zijn ook ondernemend en heel sociaal. We leven hier met een best kleurrijk volkje."

 

 

 
 

Geboren te: Den Hoorn (Texel). * Afkomst vader: Den  Hoorn (Texel). * Afkomst moeder: Waal en Burg (Texel) * Burgerlijke staat: Getrouwd * Kinderen: Drie. * Beroep: Schapenboer * Hobbies: Voetbal, uitgaan, concerten. * Favoriete nieuwsbron: Texelse courant, Edel1 teletekst, Het Schaap, Nieuwe Oogst. Favoriet TV programma: Boer zoekt vrouw * Mooiste plek van Nederland: Rond de hoge berg op Texel.

Wat voor cijfer geef je je leven? 8 (Ik ben heel gelukkig, maar ik zou nog meer zelfvoorzienend willen zijn).

Wat voor cijfer geef je Nederland? 7 (Ik wil niet klagen want we hebben zo'n mooi land. We moeten achter de minister-president gaan staan. Zo'n Trump, dat vind ik hier niet).

Wat is je levenswijsheid? Ga niet lopen balen als er iets niet goed gaat, want dan zie je niet wat er allemaal wel goed gaat.

Wat heb je nodig in een maatschappij?

Hier op Texel zie je dat mensen nog intens zorgdragen voor een ouder of ziek familielid, dat is zo mooi. Zo hebben wij samen voor mijn vader gezorgd toen hij ziek werd en overleed. Ik hoop dat mij dit ook mag overkomen als het zo ver is.

Wij runnen onze schapenboerderij met zoveel liefde en passie voor de dieren en hun welzijn, maar om dat op deze manier vol te kunnen houden hangt er ook een prijskaartje aan onze producten (kaas, melk, vlees). Daarin heb ik de steun nodig van de consument en probeer ik zo transparant mogelijk te zijn. Want alleen als mensen begrijpen waaróm ergens een prijskaartje aan hangt zullen ze het er aan willen uitgeven. 

Wat heb je te geven in een maatschappij?

We merken dat deze plek hier (de hoge berg van Texel) heel dicht bij de basis staat van wat mensen in de stad zijn kwijtgeraakt. Alleen al het wandelen door dit gebied en het horen van de vogels brengt hen dichter bij de kern. Dus we willen dit bijzondere gebied heel graag delen, het is niet van ons alleen.

Om die reden hebben we ook al jarenlang stagiaires en ex-verslaafden die bij ons op de boerderij komen helpen. We nemen de tijd voor hen en zorgen dat ze in een warm nest terecht komen waar ze zich gewaardeerd voelen. Even dat mobieltje weg met al die apps. Buiten, met hun voeten in de modder en hun vingers in

die apps. Buiten, met hun voeten in de modder en hun vingers in de prut, komen ze tot weer tot de essentie van waar het nou eigenlijk om draait.

Daarnaast denk ik dat het heel belangrijk is om de consument te betrekken bij het boerenleven. Mijn moeder die naast ons woont verkoopt onze kaasjes en als er een kaasklant is dan stuurt ze die regelmatig naar achter om even rond te kijken bij de schapen en dan leg ik ze graag het een en ander uit.

Wat zou je doen als je de baas was van Nederland? 

Eigenlijk vind ik dat er een hele hoop dingen goed gaan in Nederland. Zo hebben wij hier ten opzichte van andere landen een heel goed vangnet. Ik ben het niet altijd eens met de onvrede die er bij sommigen heerst: men roept dat er teveel regels zijn, maar als er iets niet goed geregeld is dan klaagt men erover. 

Dus als ik de baas was zou ik mensen willen leren dat ze de dingen ook zelf moeten oppakken, hun eigen verantwoordelijkheid moeten nemen. Nu is het door de jaren heen zo gegroeid dat er veel voor ons geregeld is. Maar maakt ons dat gelukkiger?

Ook zou ik evenementen verzinnen waardoor we mensen weer meer in contact brengen met de elementen. Dat begint al in het onderwijs, dat ze zien wat er groeit en hoe. Dat ze met dieren omgaan. Gelukkig zie ik de laatste tijd steeds meer van dit soort initiatieven ontstaan in de stad. 

 
 

TEXEL, De omgeving van JAN-WILLEM