In 1975, net voor Suriname onafhankelijk werd, kwamen de ouders van Natasja, zoals vele Surinamers, naar Nederland. Hier werd Natasja in Zutphen geboren, een liefdesbaby zoals ze zichzelf noemt. Helaas waren beide ouders verslaafd aan drugs en lukte het hen niet om er mee te stoppen.

Natasja kwam terecht bij haar oma, die ook al andere kleinkinderen in huis had genomen. Het was voor oma niet altijd makkelijk om na een leven lang werken op 50-jarige leeftijd nogmaals een aantal kinderen op te voeden, nu in Nederland.

 

1x Per jaar kwam haar vader langs en dan nam hij haar mee naar Amsterdam. In de middag nam hij haar mee naar de cafetaria en in de avond naar de chinees. Natasja herinnert zich hoe ze zich een koninginnetje voelde. 

"Ik heb het hen nooit kwalijk genomen," vertelt ze. "Ik denk altijd, dat is jullie ding geweest, maar naar mijn kind toe moet ik beter weten." Natasja wil die verantwoordelijkheid wel dragen: "Als ik naar mijn dochter kijk, dan denk ik: 'ik ben er voor jou, lieve schat'. We gaan het samen doen."

 
 

Geboren te: Zutphen. * Afkomst vader: Suriname * Afkomst moeder: Suriname (Surinaams/Hindoestaans) * Burgerlijke staat: Ongehuwd * Kinderen: Twee. * Beroep: Vrijwilliger * Hobbies: Armbanden maken. * Favoriete nieuwsbron: App NOS journaal, . Favoriet TV programma: Alles met droge humor, Comedy Café * Mooiste plek van Nederland: Zutphen

Wat voor cijfer geef je je leven? 8,5 (Ik ben heel tevreden en heb alles voor mijn gevoel).

Wat voor cijfer geef je Nederland? 8,5 (Ik zou ook een 10 kunnen geven, maar er kunnen kleine dingen verbeterd worden).

Wat is je levenswijsheid? Geniet van de kleine dingen.

Wat heb je nodig in een maatschappij?

Wat ik nodig heb van de maatschappij is liefde en erkenning. Dat iemand je een compliment geeft en écht vraagt hoe het met je gaat. Verder heb ik een fijne kerk en leuke gezellige buren, dus ik ben heel tevreden.

Wat heb je te geven in een maatschappij?

Eigenlijk andersom, dus dat ik dat ook weer aan een ander teruggeef. Ik heb een tijd gehad dat ik alleen maar bezig was met hollen en rennen, maar dat doe ik niet meer. Ik heb een kind verloren tijdens de geboorte, dat was zo heftig, sindsdien besef ik dat elke dag een gift is en dat je van de kleine dingen moet genieten. Ik geniet nu veel meer van de zon die opkomt en van de bomen die bloeien. 

Wat zou je doen als je de baas was van Nederland? 

Als eerste vind ik dat we in Nederland niks te klagen hebben. We zitten hier niet in Uganda ofzo of in een hutje op de hei. We hebben alle culturen hier in Rotterdam en we kunnen veel van elkaar leren.

Als ik de baas zou zijn, dan zou ik mensen proberen te leren dat het niet alleen maar gaat om ikke-ikke-ikke. Je kunt nog zo gelovig zijn, maar de hamvraag is: wat heb jíj vandaag gedaan om je buren te helpen?

Ook zou ik als gemeente nog meer initiatieven vanuit de samenleving zelf stimuleren en die dan ondersteunen. Zoals een barbecue of een middag voor alleenstaande ouders, zodat mensen uit de buurt elkaar beter leren kennen.

 
 

ROTTERDAM, De omgeving van NATASJA