Na politiek actief te zijn geweest tijdens studentenopstanden in de jaren '60 in Marokko verhuisden de ouders van Chafik naar Nederland. Hier werd hij in de 1980 geboren in Dordrecht. Hoewel Rotterdam eigenlijk zijn stad was, volgde hij op zijn 18e 

toch een vriendinnetje naar Amsterdam. Ook al ging die relatie weer over, hij bleef in de stad wonen. Nu is hij eigenaar van een creatief bureau.

 

Geboren te: Dordrecht. * Afkomst vader: Marokko. * Afkomst moeder:  Marokko. * Burgerlijke staat: Vriendin. * Kinderen: Een. * Beroep: Eigenaar creatief bureau. * Hobbies: Eten met vrienden. * Favoriete nieuwsbron: Kranten.  Favoriet TV programma: Ik kijk geen TV * Mooiste plek van Nederland: De Schoorlse duinen.

Wat voor cijfer geef je je leven? 8 (Omdat ik een fijn leven heb met veel lieve mensen om me heen).

Wat voor cijfer geef je Nederland? 7 (Omdat ik voel dat het klimaat negatiever wordt).

Wat is Uw levenswijsheid? Eerst met het vingertje naar jezelf wijzen in plaats van naar de ander.

 

Wat heb je nodig in een maatschappij?

Het enige wat ik van de maatschappij nodig heb is vriendelijkheid, de rest regel ik zelf. Elkaar aankijken, ook al ben je het niet met elkaar eens. Of in het verkeer, maak contact met elkaar. Een foutje van iemand is niet meteen een reden om te schelden.

Wat heb je te geven in een maatschappij?

Ik denk dat ik mensen met elkaar kan verbinden. Zo heb ik feesten georganiseerd voor iedereen en ben ik opgekomen voor mensen die geconfronteerd werden met onrecht. Bijvoorbeeld toen in 2014 de Marokkaanse Akhiat werd bedreigd door Islamitische fundamentalisten omdat ze een wijnbar in Rotterdam had geopend, ben ik een protestactie begonnen en heb ik Marokkanen opgeroepen om allemaal wijn te gaan drinken in haar bar.

Mijn nuance is ook iets wat ik te geven heb aan de maatschappij. Ik probeer altijd alles van twee kanten te bekijken. Zo heb ik me mijn hele leven prettig gevoeld in Nederland, ik hou van diversiteit en vrijheid, maar het kan zijn dat veel mensen zich daar niet prettig in gevoeld hebben, gezien alle discussies die nu ontstaan. Misschien dat het na de verkiezingen in Maart hun beurt is om het beleid op hun manier uit te proberen. Het enige wat ik dan kan doen is dat accepteren en daarbinnen proberen om een leefklimaat voor mezelf op te zetten waarin ik me prettig voel.

Er is wel een grens: als er ooit in de toekomst wordt getornd aan onze grondrechten, dan zal ik heel ver gaan om dat te voorkomen.

Wat zou je doen als je de baas was van Nederland? 

Ik zou allereerst mensen aanspreken op hun ontevredenheid. In plaats van het wijzen met het vingertje naar de ander: begin bij jezelf. Wij allemaal, ook 'Henk en Ingrid', zullen eerst bij onszelf naar binnen moeten kijken. Wat is ons eigen aandeel in de maatschappij? En behandelen we anderen zoals we zelf behandeld zouden willen worden? 

Ook zou ik de discussie willen aangaan met mensen die vinden dat de cultuur van Nederland wordt afgepakt. Mijn advies aan hen zou zijn: wil je meer aan cultuur doen? Doe het en doe het met trots! Start bijvoorbeeld een leuke kaaswinkel met alleen maar Hollandse kaasjes. Ik weet zeker dat je dan ook veel Marokkaanse klanten krijgt, want die zijn daar dol op.

En ik zou de PVV met hun 'minder, minder' uitspraak harder aanpakken. Overigens, ook al heb ik Marokkaanse roots, ik zou net zo verontwaardigd zijn geweest als er ‘minder Surinamers’ of ‘minder Belgen’ zou zijn geroepen. Maar dit kan niet.

Namelijk, de pijn van zo'n uitspraak zit 'm in wat het stiekem met mensen doet van binnen. Het vreet het vertrouwen weg. Een vriendin van mij is leerkracht op school en leerlingen  met Marokkaanse roots vragen aan haar of ze slecht zijn. Ik ken jongeren die het ondertussen moeilijk vinden om te zeggen dat ze van Marokkaanse komaf zijn. Zelf merk ik dat ik me steeds minder prettig begin te voelen buiten de stad. En zelfs in mijn eigen omgeving worden er hier en daar grapjes gemaakt. Die zijn heel onschuldig, maar toch voelt het soms: waar ligt de grens?’ 

 
 

AMSTERDAM NOORD, De omgeving van CHAFIK